توصیه های آیت الله سیستانی به زائران اربعین حسینی

آیت الله سیستانی در توصیه ای به زائران حرم امام حسین(ع) گفتند: بر زائران اربعین است که در مسیر خویش، ذکر خدای متعال را بسیار بگویند و در هر گام و هر عمل خود اخلاص را در نظر داشته باشند.

به گزارش ـ مدافعان حرم ـ گروهی از شیعیان در استفتائی خواستار رهنمودهای «آیت الله سیستانی» مرجع عالی قدر جهان تشیع  برای تشرف به زیارت اربعین حضرت سیدالشهدا(ع) شدند.

متن استفتا و پاسخ معظم له به این استفتا به شرح ذیل می‌باشد:

محضر مرجع اعلای جهان تشیّع حضرت آیت‌ الله العظمی سیستانی

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

عظم الله لکم الأجر

ما که همزمان با اربعین سیدالشهداء(ع) رهسپار کربلا هستیم، برای بهره افزون‌تر و پاداش بیشتر و آگاهی بدانچه از آن غفلت می‌‌ورزیم، نیازمند به رهنمودهای پدرانه حضرت هستیم. انتظار می‌‌رود که این راهنمایی‌‌ها همه اقشار جامعه را فرا گیرد.

خداوند نعمت وجود مبارک آن جناب را مستدام فرماید، إنّه سمیع قریب.

• پاسخ این مرجع تقلید شیعه به این سؤال به شرح ذیل می‌باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا محمد وآله الطاهرین

شایسته است مؤمنانی که خداوند توفیق شرکت در این زیارت شریف را به ایشان عنایت فرموده، توجه کنند که خدای تبارک و تعالی از میان بندگان خویش، پیامبران و اوصیایی را برگزیده تا پیشوا و حجّت مردمان باشند و مردم از رهگذر تعالیم ایشان هدایت یابند و از اعمالشان تبعیت کنند. خداوند مؤمنان را از آن رو به زیارت مشاهد متبرکه ایشان تشویق کرده است که یادشان جادوانه بماند و جایگاهشان اعتلا یابد، و چون آن بزرگواران نمونه اعلای بندگی خدای سبحان و جهاد در راه او و فداکاری برای دین استوارش بوده‌اند، این امر سبب به یاد آوردن خدای متعال و آموزه‌ها و احکام او برای مردم باشد.

بنابراین،از لوازم این زیارت آن است که زائر علاوه بر یادآوری جان‌ فشانی‌‌های امام حسین(ع) در راه خداوند متعال، تعالیم دین حنیف از جمله نماز، حجاب، اصلاح، گذشت، بردباری و ادب و قوانین آمد و شد و دیگر مفاهیم پسندیده را رعایت کند تا زیارتش گامی در مسیر تربیت نفس برای پذیرش این امور و تثبیت آثار آن تا زیارت‌های بعدی باشد. چنین است که شرکت در این مراسم به منزله حضور در مجالس تعلیم و تربیت امام(ع‌) خواهد شد.

عمل به دستورات اهل‌بیت(ع) ملاک همراهی با ایشان است

گو این که ما محضر اهل‌بیت(ع) را درک نکرده‌ایم تا آموزه‌های ایشان را از حضور خودشان فرا بگیریم و به دست آن بزرگواران تربیت شویم، ولی خداوند متعال تعالیم و رفتار آن‌ها را برایمان حفظ کرده و ما را به زیارت آستان ایشان ترغیب فرموده، تا آنان نمونه‌هایی ممتاز برای ما شوند، و همان گونه که معاصران ایشان را که با آن بزرگواران زیسته‌اند، به محک امتحان کشیده، خواسته است تا میزان صداقت ما را در آرزوی زیستن در کنار آنان و پاسخگویی به آموزه‌ها و اندرزهایشان بیازماید.

لذا، باید مراقب باشیم که مبادا آرزوی ما در زمینه درک محضر آن بزرگان صادقانه نباشد، و باید بدانیم که اگر مطابق خواسته ایشان رفتار کنیم، امید می‌رود که با یارانشان محشور شویم. زیرا از امیر مؤمنان(ع) روایت است که در جنگ جمل فرمود: "امروز کسانی با ما همراه شده‌اند که هنوز در صلب پدران و رحِم‌های مادرانشان هستند". بنابراین، بر هر یک از ما که آرزویی صادقانه داشته باشد، عمل به تعالیم و تبعیت از ایشان، و پرورش با روش تربیتی و بهره‌مندی از آداب آنان دشوار نیست.

نماز برترین طاعت‌هاست

خدا را، خدا را در نماز! که نماز، آن گونه که در حدیث شریف آمده، ستون دین و معراج مؤمنان است و اگر پذیرفته شود سایر اعمال پذیرفته است و اگر مقبول نیفتد دیگر اعمال مردود خواهد شد. سزاوار است که مؤمن به ادای نماز در اول وقت پایبند باشد؛ چرا که محبوب‌ترین بندگان در نزد خدا کسی است که به فراخوان نماز پاسخی سریع‌تر دهد و شایسته نیست که مؤمن در اول وقت نماز به عبادت دیگری بپردازد زیرا نماز برترین طاعت‌ها است.

از اهل‌بیت(ع) روایت است که: "شفاعت ما به کسی که نماز را سبک شمارد، نخواهد رسید" و پیرامون توجه خاص امام حسین(ع) به نماز در روز عاشوا نقل شده است که آن حضرت به کسی که زمان فرا رسیدن اول وقت نماز را یاد آور شد، فرمود: "نماز را به یاد آوردی، خداوند تو را از نمازگزاران ذاکر قرار دهد" و پس از این سخن، زیر بارانی از تیر، به نماز ایستاد.

خداوند عمل خالص را می‌پذیرد

خدا را، خدا را در اخلاص! که ارزش وبرکت عمل انسان به میزان اخلاص او برای خداوند متعال است؛ زیرا خداوند جز آن عملی را که خالص برای او و پاک از نیّت غیر باشد، نمی‌‌پذیرد. از پیامبر اکرم(ص) روایت است که هنگام مهاجرت مسلمانان از مکه به مدینه فرمود: "هر که برای خدا و رسولش هجرت کند، هجرتش به سوی او خواهد بود و هر که برای بهره‌مندی از دنیا هجرت نماید، سوی دنیا مهاجرت کرده است. خداوند به میزان اخلاص در عمل، پاداش آن را چندان فزونی دهد که تا هفتصد برابر شود و خدا برای هر کس که بخواهد، ﭘاداش مضاعف منظور فرماید".

لذا بر زائران است که در مسیر خویش، ذکر خدای متعال را بسیار بگویند و در هر گام و هر عمل خود اخلاص را در نظر داشته باشند و بدانند که خداوند متعال نعمتی همتای اخلاصِ در عقیده و گفتار و رفتار را به کسی عنایت نفرموده است و عمل تهی از اخلاص با پایان زندگی دنیوی تمام می‌شود، در حالی که عمل مخلصانه، هم در این دنیا و هم پس از آن، جاودان و مبارک خواهد ماند.

بانوان کربلا در سخت‌ترین شرایط حجاب را رها نکردند

خدا را در رعایت پوشش و حجاب! که از مهم‌ترین چیزهایی است که اهل‌‌بیت(ع) حتی در سخت‌ترین شرایط کربلا به آن توجه داشته و خود والاترین الگوی آن بوده‌اند. ایشان به اندازه آزاری که از هتک حرمت خود دیدند، از هیچ رفتار دشمن آزرده نشدند. لذا بر همه زائران و به ‌ویژه بر بانوان زائر فرض است که شرایط عفاف را در رفتار و نوع پوشش وظاهر خود حفظ نموده و از هر چه این امر را خدشه‌ دار می‌کند (مانند پوشیدن لباس‌های تنگ و اختلاط‌‌های زشت و استفاده از زیور آلات ناروا) بپرهیزند، بلکه سزاوار است که به منظور منزّه نگه داشتن این مراسم مقدّس از شائبه‌های ناپسند، تا حد امکان، بالاترین مراتب عفاف را رعایت کنند.

از درگاه خداوند متعال مسئلت داریم که در دنیا و آخرت، مقام پیامبر مصطفی(ص) و اهل‌‌بیت مطهرش(ع) را به برکت فداکاری‌هایی که در راه او به عمل آوردند و برای هدایت خلقش کوشیدند، فزونی بخشد و همان گونه که بر برگزیدگان پیشین، به‌خصوص بر ابراهیم و خاندان ابراهیم درود فرستاده است، درود خود بر ایشان را بیفزاید.

از خداوند متعال هم‌‌چنین مسئلت داریم که به زیارت زائران حضرت اباعبد الله الحسین(ع) برکت دهد و آن را به بهترین نحوی که عمل بندگان صالح خویش را می‌پذیرد، قبول فرماید، تا در مسیر و سیره خود در این زیارت و در باقی ایام زندگانی الگویی برای دیگران شوند و آنان را به سبب ولایت اهل‌‌بیت پیامبر(ع) و پیروی از سیره و تبلیغ رسالت ایشان پاداش خیر عطا کند.

باشد که در روز قیامت که هر یک از مردم با امام خویش خوانده می‌شود، ایشان با اهل‌‌‌بیت(ع) خوانده شوند و کسانی که در این راه به شهادت می‌رسند، به دلیل جانبازی‌هایی که به عمل آورده و ستم و آزاری که به خاطر محبت ایشان به جان خریده‌اند، با حسین(ع) و یارانش محشور شوند؛ انه سمیع مجیب.